Eva heeft sinds haar geboorte een konijn/haas als knuffel. Toen ze klein was keek ze er niet naar om. Ik denk zo rond de scheiding ontdekte ze haasje weer. Die lag tussen andere knuffels 🧸 die uitgezocht moesten worden. Je kan niet alles bewaren.

Sinds 2016 zijn Eva en haasje onafscheidelijk. Tenminste….. bij ons thuis. Op vakantie neemt ze haasje ook vaak mee. Het gekke is, is dat Eva haasje niet meeneemt naar haar vader. Misschien is haasje wel haar vader figuur in ons 👩‍👧‍👦 gezin. 😝

Naar het ziekenhuis wilde ze haasje heel graag mee hebben. Prima. Haasje is overal geweest. Zelfs in de operatie kamer en de IC. Op de intensive care ging het even mis. Midden in de nacht moest Eva ineens spugen. Dat de verpleegkundige hier iets van opving was tot daaraan toe. Maar haasje 😫? De verpleegkundige gaf Eva een schone deken. Ik waste de oren van haasje. Daarna hingen deze lekker te drogen over het hek van Eva haar bed. Haasje is weer een avontuur rijker.