Wat een feest! Mijn moeder is vandaag jarig en ze is er nog. Klinkt misschien gek, hard. Maar toen ze 2 juni de diagnose kreeg dat ze opgegeven was dachten wij allemaal dat het snel gedaan was. Ze wilde ook niet meer leven in verband met die afschuwelijke pijn. Wat heeft zij onnodig pijn geleden. Dankzij corona.

Maar nu…. ze leeft weer op. Is koortsvrij. Kan weer lopen met een rollator. Rechtop zitten gaat ook goed. Zo fijn voor haar.

Van het weekend kreeg ik een app. Of wij wilden wandelen met haar. Geweldig nieuws toch? Gisteren heeft ze op een tandem fiets gezeten. Ze gaf aan dat de wind die door haar haren waaide zo lekker voelde. Snap ik. Voor ons normaal. Voor mijn moeder weer een extraatje. Het zijn de kleine dingen die het doen! ❤️

Helaas kunnen vele mensen vandaag niet op de verjaardag van mijn moeder komen. Iets met niet meer dan zes personen van een huishouden. Maar ook omdat mensen klachten hebben. Of mensen in hun omgeving hebben die corona verschijnselen hebben. Rare tijden.

Om 15:00 ga ik op visite bij mijn moeder. Daan en Eva gaan mee om oma op afstand te feliciteren.